Size 0 derrières
Blijf op de hoogte en volg Amy
26 Juni 2013 | Verenigde Staten, New York
New York, 25 juni 2013
Het is lang geleden dat ik op waarbenjij van mij af heb geschreven, maar ik ben terug.
Afgelopen vrijdag heb ik mijn biezen gepakt naar New York voor de maand. 3 films, te veel liedjes, twee onverantwoorde maaltijden, 8 uur en heel wat gedraai op mijn stoel later, ben ik illegaal en wel New York ingekomen voor werk. Bij de grens wordt je dood gegooit met Amerikaanse vlaggen en God Bless America liedjes. Chauvinisme in de puurste zin van de betekenis.
De mevrouw achter de desk schrok waarschijnlijk zo erg van mijn bloed doorlopen ogen, wallen tot aan mijn knieen en mijn haar gelijkstaand aan coupe wanhoop, dat ze weinig geinteresseerd was naar wat ik hier kwam doen. Dus met de smoes dat ik zoooo veel vriendinnen hier heb wonen kwam ik goed weg. De hele heenreis doemscenario’s over de komende tien jaar het land niet meer in komen gehad voor niks.
Dit weekend weinig uitgevoerd, boodschapjes gedaan, koffer uitgepakt en gezellig met Nicole afgesproken. Een vriendinnetje die ik ook al pak 'm beet, om en nabij de 6 jaar ken. Toevallig woont zij 15 minuten lopen van mijn plekje. 15 minuten lopen doe ik tegenwoordig op mijn sloffen, zonder mijn hand om te draaien en met 2 vingers in mijn neus.
Gister ochtend naar Muse geweest. Daar ben ik overladen met de nodige stevige Amerikaanse knuffels en ook ben ik overspoelt met de bekende ‘how are you?’. Ach, ze bedoelen het goed. Even een voorstel rondje gedaan aan iedereen, polaroids geschoten en mijn setcards opgehaald. Daarna ben ik met Nicole naar de Model Lounge geweest. Een pracht van een concept.
Verscholen in een kelder onder The Coffee Shop op Union Square is een oase aan rust. Een exclusieve plek waar alleen vrouwelijke modellen mogen komen om tussen hun castings door te relaxen, loungen, computeren en gratis drankjes te drinken. Wanneer je een pas hebt van de Model Lounge kan je ook lekker gebruik maken van het zwembad op het dak van het Gansevoort hotel. En laat dat nou een perfecte daginvulling zijn voor een maandag in New York. Nicole en ik hebben ons daar zonder enig probleem gesetteld die dag. Luxe nooit genoeg.
Vannochtend begon wat minder leuk. Niks vermoedend liep ik de straat uit, opweg naar de metro, opweg naar mijn eerste casting toen ik plots langs een afgezet deel liep. En daar moet je net mij voor hebben. Ik had nooit naar rechts moeten kijken, nooit. Opeens kreeg ik een verschrikkelijke sidder door mijn lichaam, ik kreeg het warm. Een lijk, ja, als in een dood zielloos lichaam. Met mensen er om heen. CSI New York is leuk op de televisie, maar dit kwam mij iets te dichtbij en ik ben dan ook rechtsomkeert gegaan. Heb thuis een glas water gedronken en heb de moed bij elkaar geraapt. Gelukkig was ik maar tien minuten laat op de eerste casting. Daarna nog even een tweede gedaan en toen was het om 12:00 tijd om naar mijn shoot te gaan.
Het zweet gutste langs mijn lichaam. Want mensen, een zomer in New York is eigenlijk helemaal niet fijn. Het is hier 34 graden, vochtig, benauwd en heel zonnig. Niet uit te houden en ik was blij dat ik eindelijk naar binnen mocht. Met gezwollen ledematen, veel dorst, en overvloedig zweet stapte ik de studio in! Veel verbetering bleek er qua temperatuur voor mij even niet in te zitten, de airco was stuk! En toen ik ook nog eens de mededeling kreeg dat we buiten gingen schieten dacht ik, even twee seconde, dat ik zou eindigen als het persoon die ik vannochtend aan trof.
De shoot was wel leuk, aardig team. Maar we waren allemaal langzaam aan het sterven op locatie. Ik heb dan ook nog de fotograaf dextro moeten toe dienen, omdat zelfs hij het opeens een beetje zag draaien. Gelukkig ken ik de business na 7 jaar een beetje (met nadruk op een beetje, want helemaal snappen zal ik het nooit) en ben ik altijd voorzien van water en een snack om mijn suikerspiegel, meer dikwijls die van een ander, een beetje op pijl te houden.
Thuis heb ik gekookt, de airco op 17 graden gezet en een ijskoude douche genomen. De warmte is eindelijk uit mijn lichaam ontsnapt.
Morgen komen Odile en Matthew terug uit Mexico, gezellig! Want die zoooooo veel vriendinnen vallen nog wat tegen.
Het is lang geleden dat ik op waarbenjij van mij af heb geschreven, maar ik ben terug.
Afgelopen vrijdag heb ik mijn biezen gepakt naar New York voor de maand. 3 films, te veel liedjes, twee onverantwoorde maaltijden, 8 uur en heel wat gedraai op mijn stoel later, ben ik illegaal en wel New York ingekomen voor werk. Bij de grens wordt je dood gegooit met Amerikaanse vlaggen en God Bless America liedjes. Chauvinisme in de puurste zin van de betekenis.
De mevrouw achter de desk schrok waarschijnlijk zo erg van mijn bloed doorlopen ogen, wallen tot aan mijn knieen en mijn haar gelijkstaand aan coupe wanhoop, dat ze weinig geinteresseerd was naar wat ik hier kwam doen. Dus met de smoes dat ik zoooo veel vriendinnen hier heb wonen kwam ik goed weg. De hele heenreis doemscenario’s over de komende tien jaar het land niet meer in komen gehad voor niks.
Dit weekend weinig uitgevoerd, boodschapjes gedaan, koffer uitgepakt en gezellig met Nicole afgesproken. Een vriendinnetje die ik ook al pak 'm beet, om en nabij de 6 jaar ken. Toevallig woont zij 15 minuten lopen van mijn plekje. 15 minuten lopen doe ik tegenwoordig op mijn sloffen, zonder mijn hand om te draaien en met 2 vingers in mijn neus.
Gister ochtend naar Muse geweest. Daar ben ik overladen met de nodige stevige Amerikaanse knuffels en ook ben ik overspoelt met de bekende ‘how are you?’. Ach, ze bedoelen het goed. Even een voorstel rondje gedaan aan iedereen, polaroids geschoten en mijn setcards opgehaald. Daarna ben ik met Nicole naar de Model Lounge geweest. Een pracht van een concept.
Verscholen in een kelder onder The Coffee Shop op Union Square is een oase aan rust. Een exclusieve plek waar alleen vrouwelijke modellen mogen komen om tussen hun castings door te relaxen, loungen, computeren en gratis drankjes te drinken. Wanneer je een pas hebt van de Model Lounge kan je ook lekker gebruik maken van het zwembad op het dak van het Gansevoort hotel. En laat dat nou een perfecte daginvulling zijn voor een maandag in New York. Nicole en ik hebben ons daar zonder enig probleem gesetteld die dag. Luxe nooit genoeg.
Vannochtend begon wat minder leuk. Niks vermoedend liep ik de straat uit, opweg naar de metro, opweg naar mijn eerste casting toen ik plots langs een afgezet deel liep. En daar moet je net mij voor hebben. Ik had nooit naar rechts moeten kijken, nooit. Opeens kreeg ik een verschrikkelijke sidder door mijn lichaam, ik kreeg het warm. Een lijk, ja, als in een dood zielloos lichaam. Met mensen er om heen. CSI New York is leuk op de televisie, maar dit kwam mij iets te dichtbij en ik ben dan ook rechtsomkeert gegaan. Heb thuis een glas water gedronken en heb de moed bij elkaar geraapt. Gelukkig was ik maar tien minuten laat op de eerste casting. Daarna nog even een tweede gedaan en toen was het om 12:00 tijd om naar mijn shoot te gaan.
Het zweet gutste langs mijn lichaam. Want mensen, een zomer in New York is eigenlijk helemaal niet fijn. Het is hier 34 graden, vochtig, benauwd en heel zonnig. Niet uit te houden en ik was blij dat ik eindelijk naar binnen mocht. Met gezwollen ledematen, veel dorst, en overvloedig zweet stapte ik de studio in! Veel verbetering bleek er qua temperatuur voor mij even niet in te zitten, de airco was stuk! En toen ik ook nog eens de mededeling kreeg dat we buiten gingen schieten dacht ik, even twee seconde, dat ik zou eindigen als het persoon die ik vannochtend aan trof.
De shoot was wel leuk, aardig team. Maar we waren allemaal langzaam aan het sterven op locatie. Ik heb dan ook nog de fotograaf dextro moeten toe dienen, omdat zelfs hij het opeens een beetje zag draaien. Gelukkig ken ik de business na 7 jaar een beetje (met nadruk op een beetje, want helemaal snappen zal ik het nooit) en ben ik altijd voorzien van water en een snack om mijn suikerspiegel, meer dikwijls die van een ander, een beetje op pijl te houden.
Thuis heb ik gekookt, de airco op 17 graden gezet en een ijskoude douche genomen. De warmte is eindelijk uit mijn lichaam ontsnapt.
Morgen komen Odile en Matthew terug uit Mexico, gezellig! Want die zoooooo veel vriendinnen vallen nog wat tegen.
-
26 Juni 2013 - 07:59
Quinty:
Wat schrijf je toch leuk!!!!! ben trots op jou!! <3 kus xxx -
26 Juni 2013 - 10:13
Ria Post:
Hee Amy,
Wat leuk te lezen waar jij bent.nu. Zo...jij weet zeker dat je in New York bent als je een lijk tegen komt. Moedig van je hoe jij je weer herpakt en heeel veeel plezier met je werk en het vermaak :))
x Ria -
26 Juni 2013 - 11:37
Jarno:
Ik dacht even dat de spammails een weg naar mn inbox hadden gevonden toen ik de afzender icm de titel van je bericht zag. Je biedt niet toevallig ook online casinos en/of Canadese drugs aan?
Lekker dat je meteen een klus hebt, dan is het niet alleen maar sleuren en leuren. Hopelijk volgen er nog velen de komende maand.
Hou je haaks! -
26 Juni 2013 - 13:50
Big Bear:
hoi schatje wat een lekker verslag weer , met uitzondering van de man die er geen zin meer in had
hoop dat je je draai weer een beetje hebt gevonden en lekker dat Odile je weer komt versterken
kus je troetelbeertje -
27 Juni 2013 - 09:16
De Kersjes:
Lieve Amy,
wat was je weer dichtbij met je verhaal!
Kun je niet wat graadjes deze kant opblazen......hier 16-17 gr......ja ja top zomer in Nederland.
Hoor natuurlijk elke dag van mama hoe het met je gaat zien we foto's van je voorbij vliegen maar een reisverslag van jou zelf ......daar kan niets aan tippen.
We leven met je mee en bij deze willen we ook even zeggen dat we heeeeeeeel trots op je zijn en heeeeeeel veel van je houden!!
Big hugs de Kersjes -
27 Juni 2013 - 20:30
Oma:
Hoi lieve kleindochter,
Wat heb ik weer genoten van jouw verhaal, wat kan je het toch heerlijk verwoorden
Schatje ik geniet ook van onze apps zo midden in de nacht. echt fijn.
Ik voel me als oma dan ook heel erg rijk.
Nu schatje ik kijk uit naar je volgende belevenissen, maar dan liefst zonder lijk.
Dikke knuffel van je oma, .
-
29 Juni 2013 - 01:03
Mama:
Turbulent begin he schatje. Fijn dat we veel contact met whatsapp en face time hebben, papa en ik genieten mee. En zo'n verhaal van jou leest zo heerlijk weg. Kom maar op met de volgende. Trots op ons cadeautje. HVJ . Mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
